Ένα περιστατικό με έκανε σήμερα να εξοργιστώ πολύ. Μα πάρα πολύ.
Πρωί κατά τις εννιά δέχτηκα μια επίσκεψη από δυο αγνώστους στο σπίτι μου. Κρατώντας δυο τσάντες με χαρτούρα νόμισα ότι είναι μάρτυρες Ιεχωβά, σύνηθες φαινόμενο. Δυστυχώς ήταν ...οπαδοί του Καμένου. Από σπίτι σε σπίτι λοιπόν.
Πού είσαι καημένη Ν.Δ. να δεις πώς δουλεύουν και πώς μαζεύουν ψήφους;
Πού είστε ρε στελεχάρες της Νεοδημοκρατικής πυραμίδας να δώστε τη μάχη; Να ματώστε κι εσείς κι εμείς μαζί σας;
Πού είναι οι έρμες οι τοπικές, το φωνάζουμε από το antinews εδώ και δυο χρόνια, να οργανωθούν και να οργανώσουν ομάδες και σπίτι -σπίτι, πόρτα – πόρτα για να φέρουν το μήνυμα παντού;
Έλεος πια! Ξυπνήστε! Πέντε μέρες μείνανε, μετά θα είναι αργά. Κι αφήστε τα σταγονίδια και τους ντιντίδες να σκέφτονται συγκυβερνήσεις και καρέκλες!
Και ας μη μου γράψει κανείς παρακάτω ότι βρίσκομαι σε παράκρουση οργής και τα τοιαύτα γιατί θα κάνει λάθος.
Σε κατάσταση μολότωφ βρίσκομαι! Σε κατάσταση μολότωφ!
Δαναός
