Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Μπορεί η καγκελαρία να προχώρησε σε διάψευση της πρότασης-απαίτησης Μέρκελ για δημοψήφισμα παραμονής ή όχι της Ελλάδας στο ευρώ, ωστόσο το νέο τραύμα στις ελληνογερμανικές σχέσεις είναι...... πια γεγονός.
Το Βερολίνο έδειξε άλλη μια φορά ότι θεωρεί την Ελλάδα προτεκτοράτο και την Ευρώπη τουλάχιστον τσιφλίκι της. Έχουμε όμως την αίσθηση ότι η νοοτροπία αυτή που τηρουμένων των αναλογιών αρχίζει να θυμίζει άλλες εποχές δείχνει ότι η Γερμανία
αρχίζει να χάνει τον έλεγχο και να γιγαντώνει ένα αντιγερμανικό μέτωπο που όσο περνάει ο καιρός δύσκολα θα μπορεί να αντιμετωπιστεί.
Η είδηση ότι ο Πρόεδρος Ομπάμα θα “τραβήξει το αυτί” της Μέρκελ στη συνεδρίαση του G8 ,επισημαίνοντάς της ότι οι εμμονές του Βερολίνου απειλούν την παγκόσμια οικονομία με ύφεση είναι ένα σημάδι.
Έχουν προηγηθεί κι άλλα.Μόλις χθες Ιταλός πρωθυπουργός επί Μπερλουσκόνι -που δεν μπορεί να …κατηγορηθεί για αριστερές απόψεις- θύμισε δημοσίως στη Γερμανία την αναδιάρθρωση χρέους της το 1953 και πρότεινε να ακουλουθήσει η Εωρώπη την ίδια πολιτική και στην Ελλάδα. Όλος ο ευρωπαϊκός νότος κυριολεκτικά “στενάζει” από την πολιτική που έχει επιβάλει το Βερολίνο,αρνούμενο να καταλάβει ότι επηρεάζονται άνθρωποι και ζωές και ότι η δεξαμενή ανθρώπων που δεν έχουν κυριολεκτικά να χάσουν τίποτα έχει πια γεμίσει.
Κι αυτό σημαίνει ότι οι αντιδράσεις που θα αρχίσουν να εκδηλώνονται δεν θα μπορούν ούτε να προβλεφθούν,ούτε να ελεγχθούν. Το πείραμα που ξεκίνησε και εξελίσσεται στην Ελλάδα απέτυχε.
Και όσο η Γερμανία τραβάει το σχοινί επιμένοντας ότι μόνο εκείνο γνωρίζει το σωστό τόσο οδηγεί όλη την ΕΕ στο αδιέξοδο. Όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι μια ευκαιρία για την Αθήνα να εκμεταλλευτεί τις περιστάσεις και το κλίμα που φαίνεται ότι διαμορφώνεται.Θα μπορούσαν αν οι πολιτικοί μας ηγέτες έδειχναν ίχνος σοβαρότητας.
Απ΄ ότι όλοι μας διαπιστώνουμε όμως και σ΄ αυτή την προεκλογική περίοδο νούμερο 2 που ζούμε,είναι κάτι που τους είναι εξαιρετικά δύσκολο.
Το βέβαιο είναι πλέον ότι με την Γερμανία να συνεχίζει στην ίδια ρότα η συζήτηση που πρέπει να ανοίξει και στην Ελλάδα ,δεν είναι μόνο η παραμονή μας ή όχι στο ευρώ ,αλλά ποιο θα είναι το σχέδιο και της δικής μας χώρας σε περίπτωση που αυτό που ονομάζουμε ΕΕ , πάψει να υπάρχει.Γιατί μπορεί στο μέλλον ,ακόμη κι αν τώρα εμείς …τη γλιτώσουμε, να αντιμετωπίσουμε και αυτή τη πραγματικότητα.(oalert)
