Αυτός είναι ο κοινωνικός χάρτης της “δίκαιης” Ευρώπης που ονειρεύονται, και στη χειρότερη μοίρα βρισκόμαστε εμείς…
: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
με πληροφορίες από πρόσφατη έκθεση τηςΕυρωπαϊκής Επιτροπής:
EU Employment and Social Situation Quarterly Review – September 2012
Σύμφωνα με την...... πιο πρόσφατη έκθεση (28/09/2012) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την απασχόληση και την κοινωνική κατάσταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο 2ο τρίμηνο του 2012 η ανεργία δείχνει να είναι ανεξέλεγκτη, οι κοινωνικές συνθήκες παραμένουν εξαιρετικά σοβαρές και με αρνητικές τάσεις και η “ψαλίδα” ανάμεσα στις “ανεπτυγμένες” και τις “προβληματικές χώρες” της ΕΕ συνεχώς διευρύνεται.Δραματική είναι η πτώση του διαθέσιμου εισοδήματος και ανησυχητικές οι τάσεις στον τομέα της παιδικής φτώχειας.
Aναλυτικότερα:
Δραματικά τα στοιχεία για την απασχόληση
Εξαιρετικά αρνητική είναι η εικόνα για την Ελλάδα, η οποία μόλις μέσα σε ένα τρίμηνο έχασε πάνω από 400.000 θέσεις εργασίας.
Σημαντικό στοιχείο, επίσης, αποτελεί το εύρημα της έρευνας σύμφωνα με το οποίο έχουν διευρυνθεί οι αποκλίσεις μεταξύ των χωρών της ΕΕ όσον αφορά τους δείκτες ανεργίας.
Έτσι, διαπιστώνεται, πλέον, πρωτοφανές χάσμα 20,6 ποσοστιαίων μονάδων μεταξύ του χαμηλότερου ποσοστού ανεργίας της ΕΕ (Αυστρία, με 4,5%) και του υψηλότερου (Ισπανία, με 25,1%).
Ειδικά σε ό,τι αφορά στη χώρα μας, σημειώνεται πως χάθηκαν το δεύτερο τρίμηνο του 2012, σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2011, 405.000 θέσεις εργασίας, 745.000 στην Ισπανία και 205.000 στην Πορτογαλία.
Επιπλέον αυξήθηκε και ο αριθμός των μακροχρόνια ανέργων σε 15 κράτη-μέλη από την προηγούμενη χρονιά, φθάνοντας τα 10,7 εκατ. και αυτή τη στιγμή αντιστοιχούν στο 4,5% του ενεργού πληθυσμού, με αύξηση 0,4% μέσα στο έτος.
Παρά τα οποιαδήποτε διορθωτικά μέτρα και τις υποσχέσεις, ο αριθμός των ανέργων στην ΕΕ εξακολουθεί να σημειώνει ανοδική πορεία, φθάνοντας τα 25,3 εκατομμύρια, ιστορικά υψηλό επίπεδο, σημειώνοντας αύξηση κατά 2,6 εκατ. (+11,6%) σε σύγκριση με τον Μάρτιο του 2011.
Η ψαλίδα μεταξύ “μικρών” και μεγάλων” της ΕΕ μεγαλώνει και στην ανεργία των νέων
Οι προοπτικές εργασίας για τους νέους είναι εξαιρετικά δυσοίωνες. Η ανεργία των νέων έχει αυξηθεί δραματικά (22,5% στην ΕΕ τον Ιούλιο) και 12 κράτη μέληκατέγραψαν ποσοστά άνω του 25%.
Στον αντίποδα, μόνο τρία κράτη παραμένουν κάτω από το 10% (Αυστρία, Γερμανία και Ολλανδία).
Παράλληλα με τους ανέργους, έχουν καταμετρηθεί 8,6 εκατ. υποαπασχολούμενοι εργαζόμενοι μερικού χρόνου, κατά κύριο λόγο γυναίκες - και επιπλέον 10,9 εκατ. άτομα βρίσκονταν σε μια γκρίζα ζώνη μεταξύ αεργίας και ανεργίας, όπως εκείνοι που έχουν εγκαταλείψει την αναζήτηση εργασίας.
Συρρικνώνεται συνεχώς το εισόδημα των νοικοκυριών
Δυστυχώς, πρόκειται για πρωτιά της χώρας μας, αφού στην Ελλάδα, μεταξύ του 2009 και του 2011, το ακαθάριστο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών της χώραςμειώθηκε κατά 15,7% και γενικότερα κατά 2/3 στις χώρες της ΕΕ.
Ακολουθεί η Ιρλανδία (-9%) και μετά έπονται η Λιθουανία, η Ισπανία, η Κύπρος και η Ουγγαρία, όλες με μείωση πάνω από 4%.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αυτή η εξέλιξη βρίσκεται σε ευθεία αντίθεσημε την κατάσταση που επικρατεί στην Ολλανδία, τη Γερμανία, το Βέλγιο, τη Σλοβενίακαι τη Γαλλία, όπου τα συστήματα κοινωνικής πρόνοιας και οι πιο ελαστικές αγορές εργασίας έχουν επιτρέψει στα συνολικά εισοδήματα να συνεχίσουν την ανοδική τους πορεία κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Παρά τα στοιχεία αυτά και τα όσα υποστηρίζει η Κομισιόν, η κρίση έχει πλήξει σημαντικά τμήματα του πληθυσμού και έχει προκαλέσει αύξηση της φτώχειας και σε αυτές τις χώρες.
Το φαινόμενο της παιδικής φτώχειας εξαπλώνεται
Τα ανεπαρκή έσοδα από την εργασία των νέων, αλλά και η ελλιπής υποστήριξη όσων νοικοκυριών έχουν παιδιά, αποτελεί μείζον πρόβλημα.
Το ποσοστό των παιδιών που αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο φτώχειας (μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις) κυμαίνεται πάνω από 20% σε Ελλάδα, Ισπανία, Βουλγαρία, Πορτογαλία, Ιταλία, Ρουμανία, Λετονία, Πολωνία, Λιθουανία και Λουξεμβούργο και περίπου 10% στη Δανία και τη Φινλανδία.
Επίσης καταγράφεται μεγάλη αντίθεση μεταξύ των ειδικών επιδομάτων που χορηγούνται σε οικογένειες με παιδιά σε διάφορες χώρες. Η επαρκής πρόνοια για τα παιδιά είναι εξαιρετικά σημαντικός παράγοντας, ο οποίος επιτρέπει στους γονείς, και ιδιαίτερα τις μητέρες, να επιζητούν να εντάσσονται στην αγορά εργασίας.
: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους