Οι εφευρέσεις έχουν τη δική τους ιστορία και συνήθως είναι συναρπαστική.
Μια τέτοια «εφεύρεση» είναι και το παιχνίδι που φαίνεται να υπάρχει εδώ και πολλούς αιώνες στον κόσμο, έπρεπε ωστόσο να περιμένει τη δημιουργική ματιά και το επιχειρηματικό δαιμόνιο του Arthur Melin για να γίνει θεσμός.
Το λένε χούλα-χουπ και δεν χρειάζεται συστάσεις!
Πρόκειται για πανάρχαιη ....εφεύρεση: αναφορές υπάρχουν ήδη από την αρχαία Ελλάδα και την Αίγυπτο, με τους ανθρώπους της εποχής να το χρησιμοποιούν ως μέσο άσκησης.
Ο συνηθέστερος τρόπος κατασκευής του μάλιστα ήταν από βέργες αμπελιών, ενώ δεν λείπουν και οι πατέντες καμωμένες από χόρτα ή ακόμα και μπαμπού.
Περί το 1300 το συναντάμε στη Βρετανία, ως αυτοσχέδια κατασκευή των παιδιών, ενώ στις αρχές του 19ου αιώνα βρετανοί ναυτικοί συναντούσαν λυγερόκορμες κοπέλες που χόρευαν με χούλα-χουπ στα νησιά της Χαβάης (απ’ όπου προέρχεται πιθανότατα και το όνομά του).
Ήταν ωστόσο ο Arthur «Spud» Melin που το «επανεφηύρε» στη σύγχρονη εποχή και το έβαλε σε κάθε σπίτι! Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Οι Richard Knerr και Arthur Melin ίδρυσαν την εταιρία παιχνιδιών Wham-O στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ το 1948, με έδρα το γκαράζ ενός εκ των δύο στο Λος Άντζελες. Η πρώτη τους μεγάλη δουλειά ήταν να καταστήσουν δημοφιλές ένα ακόμη αρχαίο παιχνίδι, το γνωστό μας… φρίσμπι!
Περί τα 1957, ένας κατασκευαστής παιχνιδιών στην Αυστραλία ξεκίνησε να κατασκευάζει ξύλινους δακτυλίους ως παιχνίδι. Το αντικείμενο τράβηξε γρήγορα την προσοχή του δαιμόνιου Melin και τον επόμενο χρόνο η Wham-O κατοχύρωνε το εμπορικό όνομα «Hula Hoop®» και ξεκινούσε να παράγει το παιχνίδι. Η συνεισφορά του Melin; Η χρήση του πλαστικού ως υλικού κατασκευής του και τα έντονα και φωτεινά χρώματα που έντυσε τον δακτύλιο.
Οι Knerr και Melin όργωσαν κατόπιν τους παιχνιδότοπους και τις παιδικές χαρές της Καλιφόρνια, προωθώντας το παιχνίδι και κάνοντας επιδείξεις για τον τρόπο λειτουργίας του σε όλη σχεδόν τη διάρκεια του 1958.
Στις 13 Μαΐου 1959, ο Melin κατοχύρωνε την πατέντα της δικής του εκδοχής για το χούλα-χουπ, με τους κόπους της προωθητικής τους καμπάνιας να αποδίδουν καρπούς: το χούλα-χουπ είχε μετατραπεί στο δημοφιλέστερο παιχνίδι της Αμερικής.
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Περίπου 20 εκατομμύρια χούλα-χουπ πουλήθηκαν στο πρώτο εξάμηνο κυκλοφορίας του προϊόντος, έναντι 1,98 δολαρίων!
Και η Wham-O μετατράπηκε έτσι στον πιο πετυχημένο κατασκευαστή χούλα-χουπ της μοντέρνας εποχής, κάνοντας τους ιδιοκτήτες της δυο πολύ πολύ πλούσιους ανθρώπους…
Να και πώς παίζεται το χούλα-χουπ στη μετά το 1960 εποχή…
