Η Τάμι Μπάλντγουιν είναι υπέρμαχη των κοινωνικών δικαιωμάτων.
Η Δημοκρατική Τάμι Μπάλντγουιν απευθύνεται στους ενθουσιώδεις ψηφοφόρους της, στο Μάντισον του Γουισκόνσιν, αμέσως μετά τη νίκη της [AP Photo/Andy Manis[
Είναι 50 ετών, δυναμική και ανοικτά ομοφυλόφιλη -αν και η ίδια υποστηρίζει ....ότι αυτό δεν είναι το βασικό χαρακτηριστικό της πολιτικής της δράσης. ΗΤάμι Μπάλντγουιν, επί 14 χρόνια ομοσπονδιακή βουλευτής από το Γουισκόνσιν, μεταπήδησε τώρα στη Γερουσία και έγινε η πρώτη λεσβία γερουσιαστής στην ιστορία των ΗΠΑ.
Από τα πλέον αριστερά στελέχη των Δημοκρατικών, η Μπάλντγουιν τον Οκτώβριο του 2002 αντιτάχθηκε στην επικείμενη στρατιωτική εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ, το 2007 ψήφισε υπέρ της αποπομπής του ακροδεξιού «ιέρακα» αμερικανού αντιπροέδρουΝτικ Τσένι, ενώ διαφώνησε ακόμη και με την διατύπωση του ψηφίσματος του Κογκρέσου που τιμούσε τα θύματα των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 γιατί «χρησιμοποιούσε διχαστική γλώσσα εναντίον αλλόθρησκων και μεταναστών». Είναι υπέρμαχη των δικαιωμάτων των γυναικών και των γάμων μεταξύ ομοφυλόφιλων, ενώ στήριξε όσο λίγοι την μεταρρύθμιση στην υγεία και τη νομοθεσία για την προστασία από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.
«Γνωρίζω καλά ότι θα γίνω το πρώτο ανοικτά γκέι μέλος της Γερουσίας. Αλλά εγώ δεν έβαλα υποψηφιότητα για να γράψω ιστορία έτσι. Εβαλα υποψηφιότητα για να κάνω τη διαφορά», δήλωσε στην πανηγυρική ομιλία της αμέσως μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων.
Η εκλογή της Μπάλτγουιν συνέβαλε στο να διατηρήσουν οι Δημοκρατικοί την πλειψηφία τους στη Γερουσία, αν και η Βουλή των Αντιπροσώπων, που τόσο δυσκόλεψε το νομοθετικό έργο του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα στην πρώτη θητεία, παραμένει στα χέρια των Ρεπουμπλικανών.
Αντίπαλός της -και μεγάλος χαμένος των εκλογών για τη Γερουσία στο Γουισκόνσιν-, ήταν ο επί τέσσερις θητείες Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Τόμι Τόμσον, ένας παλαιάς κοπής πολιτικός που κάνει μεγάλες ανοικτές συγκεντρώσεις και «δεν αφήνει χέρι για χέρι χωρίς να το σφίξει» κατά το σαρκαστικό σχόλιο ενός πολιτικού αναλυτή.Αντιθέτως, η Μπάλτγουιν απευθύνθηκε σε μικρές ομάδες ψηφοφόρων, γυρνώντας από σπίτι σε σπίτι και από γειτονιά σε γειτονιά, ή ακόμα και σε κάθε ψηφοφόρο προσωπικά.
