Είχε αιτηθεί την άρση της φυλάκισής του στο ΕΔΑΔ, αλλά δεν πρόλαβε….
Μία ιστορία ανθρώπινου αδιεξόδου, αλλά και πραγματικού δράματος εκτυλίχτηκε στις φυλακές Κορυδαλλού, με τραγικό “πρωταγωνιστή” Έλληνα κρατούμενο.
Ο κρατούμενος έπασχε από .....καρκίνο και το βράδυ της Πέμπτης άφησε την τελευταία του πνοή στο κελί του, μία δηλαδή ημέρα πριν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) κάνει δεκτό το κατεπείγον αίτημά του για την άρση της κράτησή τους και πριν τελικά οδηγηθεί στο δρόμο της ελευθερίας.
Ο κρατούμενος πέρασε το κατώφλι των φυλακών το 2008, όταν ακόμα δεν έπασχε από την επάρατη νόσο.
Τρία χρόνια μετά διαγνώστηκε ότι πάσχει από καρκίνο. Σε εκείνο το στάδιο, η ασθένεια θα μπορούσε να είχε αντιμετωπιστεί με μια απλή επέμβαση λέιζερ.
Ο ασθενής όμως αφέθηκε χωρίς οποιαδήποτε θεραπευτική παρέμβαση για περισσότερους από 14 μήνες, με αποτέλεσμα η νόσος να έχει προχωρήσει με μεταστάσεις σε στάδιο χωρίς επιστροφή.
Κατά τη διάρκεια των 14 μηνών, ο κρατούμενος όχι μόνο δεν δεχόταν κάποια θεραπεία, αλλά ούτε καν κάποια ιδιαίτερη μεταχείριση.
Στη συνέχεια, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο των φυλακών, όπου νοσηλεύτηκε χωρίς σοβαρή αντιμετώπιση της κατάστασής του για άλλες έξι εβδομάδες.
Μόνο τότε, διακομίσθηκε στο νοσοκομείο “Άγιος Σάββας”, όπου έγινε και η πρώτη σοβαρή ιατρική εκτίμηση της κατάστασης της υγείας του.
Είχαν περάσει 17 μήνες από την αρχική διάγνωση. Αν και υποβλήθηκε σε χημειοθεραπείες και στη συνέχεια σε ακτινοθεραπείες, ήταν αργά.
Η προσφυγή στο ΕΔΑΔ ήταν μονόδρομος…
Με απόφασή του στις 5 Νοεμβρίου του τρέχοντος έτους, το Δικαστήριο υπέδειξε στις ελληνικές αρχές να εξετάσουν ξανά το ζήτημα της αποφυλάκισης του κρατουμένου, ώστε να μην αφήσει την τελευταία του πνοή σε συνθήκες που δεν συνάδουν με το σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Δυστυχώς, ο ίδιος δεν πρόλαβε… να ζήσει το όνειρο της ελεύθερης ζωής ξανά.
Η ΕΔΑΔ ανοίγει το δρόμο προς την ελευθερία
Η προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ήταν μονόδρομος καθώς η “αναστολή υφ’ όρων” που προβλέπεται από τον Ποινικό Κώδικα της χώρας για περιπτώσεις ασθενών σε τελικό στάδιο, αποτελεί διαδικασία τόσο χρονοβόρα που καθίσταται μάταιη, αφού ακόμα και εάν ευοδωθεί, ο αιτών θα έχει πια πεθάνει.
Η άλλη ρύθμιση της “ανήκεστου βλάβης” με την οποία κρατούμενοι μπορούν να πετύχουν διακοπή της ποινής τους για 5 μήνες, απαιτεί αφενός να υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης της υγείας τους και αφετέρου να μπορούν να αντέξουν οικονομικά τη νοσηλεία σε ιδιωτικό θεραπευτικό ίδρυμα, όπως προβλέπεται από τον νόμο και δύο εφετεία…
