Η ιστορία με το χαράτσι της ΔΕΗ είναι αποκαλυπτική πολλών πραγμάτων όσον αφορά τη Δημοκρατία τους.
Ας δούμε τρεις πλευρές:
α) Απύθμενη υποκρισία, αβυσσαλέο ψεύδος
Στις 23/6/2011 ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Ευ. Βενιζέλος, δήλωνε τα εξής:
«Σε σχέση με τα ακίνητα, η εκτίμησή μας είναι.... ότι (…) δε χρειάζεται να γίνει άλλη παρέμβαση και κυρίως δε χρειάζεται να γίνει άλλη παρέμβαση μέσα στο λογαριασμό της ΔΕΗ. Δεν είναι οι λογαριασμοί της ΔΕΗ ο μοχλός για να εισπράττεις τέλη ή φόρους και ιδίως φόρους, διότι το ηλεκτρικό ρεύμα είναι ένα κοινωνικό αγαθό θεμελιώδες και δεν μπορείς να συνδέεις την εκπλήρωση άλλων υποχρεώσεων, πέραν των δημοτικών εν πάση περιπτώσει των συνδεδεμένων απόλυτα με τον τόπο κατοικίας ή εγκατάστασης, με τους μηχανισμούς αυτούς οι οποίοι έχουν άλλο σκοπό και γιατί εν πάση περιπτώσει πρέπει να αναζητήσουμε κίνητρα για την οικοδομή και γιατί είναι ήδη πολύ επιβαρυμένο το ακίνητο».
Ομως, ο ίδιος άνθρωπος, ο Βενιζέλος, που τον Ιούνη έλεγε τα παραπάνω, ότι δηλαδή,
πρώτον, δεν θα επιβληθεί χαράτσι, και
δεύτερον, ότι δεν θα επιβληθεί χαράτσι με μοχλό τη ΔΕΗ,
τρεις μόλις μήνες αργότερα, στις 11/09/2011, δήλωνε και διέπραττε τα ακριβώς αντίθετα!
Ενώ τον Ιούνη έβγαζε παθιασμένους λόγους ενάντια στο χαράτσι και ενάντια στη χρησιμοποίηση του λογαριασμού της ΔΕΗ ως φοροεισπρακτικού μηχανισμού, το Σεπτέμβρη με το ίδιο πάθος υποστήριζε ότι η επιβολή χαρατσιού και η είσπραξή του μέσω της ΔΕΗ αποτελεί μέτρο «δίκαιο» και «κοινωνικά αποδεκτό»!
Θαυμάστε:
«Πρέπει να βρούμε κάτι που να είναι δίκαιο, κάτι που να είναι κοινωνικά αποδεκτό,κάτι που να διαφοροποιεί τον πλούσιο από το μεσαίο και από το φτωχό, κάτι το οποίο να μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα, να αποδώσει γρήγορα, να μην εξαρτάται από το μηχανισμό της φορολογικής διοίκησης. Το μόνο μέτρο που έχει όλα αυτά τα προσόντα, που είναι μέτρο άμεσης καθολικής εφαρμογής, αλλά κλιμακωμένο δίκαια με κοινωνικά χαρακτηριστικά, είναι ένα ειδικό τέλος στην χτισμένη επιφάνεια, στην ακίνητη περιουσία, που θα εισπραχθεί μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ…»!
β) Αντιλαϊκός παροξυσμός
Ας δούμε τώρα ποιο είναι το κοινωνικό έδαφος πάνω στο οποίο εφαρμόζεται η πολιτική των Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη:
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας της εταιρείας, μέσα στο 2010, η ΔΕΗ εξέδωσε1.160.000 εντολές για διακοπή ρεύματος!
Δηλαδή, πριν ακόμα έρθουν το δεύτερο και το τρίτο Μνημόνιο. Πριν έρθουν οι νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων. Πριν η ανεργία εκτιναχτεί στο 30%. Πριν ο ΦΠΑ πάει στο 23%. Πριν ακόμα από την «εργασιακή εφεδρεία». Πριν δηλαδή συντελεστεί το κοινωνικό ολοκαύτωμα του 2011 και του 2012, ήδη από το 2010, πάνω από 1 εκατομμύριο λαϊκά νοικοκυριά και μικρομάγαζα είχαν φτάσει σε τέτοιο βαθμό εισοδηματικής καχεξίας που αδυνατούσαν να πληρώσουν εμπρόθεσμα το ρεύμα!
Κι όμως! Ενώ έτσι έχουν τα πράγματα, ενώ η τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο λαός είχε ως συνέπεια, ήδη από το 2010, πάνω από ένα εκατομμύριο οικογένειες (με δυο, τρία ή περισσότερα μέλη) να μην έχουν τα λεφτά για να πληρώσουν το ρεύμα στην ώρα του, αυτοί τι έκαναν;
Πάνω στην πλάτη αυτού του χρεοκοπημένου λαού, ήρθαν οι «σωτήρες» και του πρόσθεσαν και το χαράτσι! Το οποίο το συνέδεσαν με το λογαριασμό του ρεύματος! Δηλαδή με ένα «θεμελιώδες κοινωνικό αγαθό» – καθ’ ομολογία του Βενιζέλου – που όμως ο λαός, ήδη από το 2010, μετρούσε ευρώ το ευρώ για να καταφέρει να το πληρώσει!
Ποια είναι η συνέπεια;
Μα η αναμενόμενη. Πώς να εισπράξεις από αυτόν που του τα πήρες όλα; Πώς να είναι «συνεπής» αυτός που εσύ ο ίδιος τον οδήγησες με την πολιτική σου στην εξαθλίωση; Πώς να σε πληρώσει αυτός που ενώ τον έχεις καταληστέψει του επιβάλλεις από πάνω και χαράτσι!
Τη συνέπεια την ομολόγησε πριν μερικές βδομάδες η διοίκηση της ΔΕΗ:
Στην Ελλάδα των «φώτων του πολιτισμού», μετά το χαράτσι, η ΔΕΗ, κάθε μέρα που περνάει, κόβει το ρεύμα σε 1.000 οικογένειες και επιχειρήσεις!
γ) «Αποφασίζομεν και διατάσσομεν»!
Εδώ ακριβώς, σε αυτόν το ρυθμό, στο ρυθμό τού «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» είναι που χτυπά η καρδιά της Δημοκρατίας τους. Και δε θα μπορούσε να συμβαίνει αλλιώς σε μια Δημοκρατία όπως αυτή που ήδη περιγράφηκε: Δημοκρατία της απύθμενης υποκρισίας, του αβυσσαλέου ψεύδους και του αντιλαϊκού αγριανθρωπισμού.
Στη Δημοκρατίας τους, λένε, υπάρχουν κανόνες. Ενας από τους κανόνες, λένε, είναι ο σεβασμός των δικαστικών αποφάσεων. Και πράγματι. Δεν υπάρχει απεργία, κοινωνική διεκδίκηση, λαϊκή διαμαρτυρία που να μη βγήκε «παράνομη» ή «καταχρηστική» από τα δικαστήρια. Και που – στο όνομα του «σεβασμού των δικαστικών αποφάσεων» – να μην τη χτύπησαν αλύπητα! Με εισαγγελείς, με ΜΑΤ, με διατεταγμένη προπαγάνδα σπίλωσης.
Αλλά, οι κανόνες έχουν και… εξαιρέσεις. Ως εκ τούτου, παρότι δέησε και βγήκε μια δικαστική απόφαση που λέει ότι το χαράτσι και η είσπραξή του μέσω της ΔΕΗ είναι παράνομα πράγματα, εντούτοις οι ταγοί περί την εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων – κρατώντας ανά χείρας το φύλλο συκής τους – αποφάσισαν, διέταξαν και ανακοίνωσαν:
Η δικαστική απόφαση δεν ισχύει… Δεν εφαρμόζεται… Το χαράτσι θα συνεχίσει να επιβάλλεται και να εισπράττεται μέσω της ΔΕΗ κι ας λένε τα δικαστήρια ό,τι θένε…
Γιατί; Ενεκα, όπως απαντούν, «το υπέρτατον καθήκον», «η σωτηρία της χώρας», «η δημοσιονομική πειθαρχία», μπλα, μπλα, μπλα…
Βέβαια, τον πραγματικό λόγο που δεν εφαρμόζεται η δικαστική απόφαση, η πραγματική αιτία που ακόμα κι αν εφαρμοστεί η συγκεκριμένη απόφαση θα βρουν άλλη μεθόδευση για να την ακυρώσουν, είναι ότι στη Δημοκρατία τους ο «υπέρτατος» νόμος, στον οποίο υποτάσσονται τα πάντα, είναι ένας και μοναδικός:
Ο νόμος του ταξικού κανιβαλισμού!
Αυτός είναι ο νόμος. Αυτή είναι η αιτία. Αυτός είναι και ο λόγος. Και φυσικά αυτός ο λόγος, ο λόγος που κάνουν ό,τι γουστάρουν, δεν είναι ούτε νομικός, ούτε συνταγματικός. Είναι πολιτικός. Βαθύτατα πολιτικός. Και μόνο έτσι, πολιτικά, μπορεί και πρέπει να ανατραπεί.
Γράφει ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ, μονταζ Γρέκι
