Τι υποστηρίζουν οι Αμερικανοί
Η κυπριακή κρίση θέτει για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες σε δοκιμασία τη σχέση της Λευκωσίας με τη Μόσχα. Μια σχέση που πάντα .....έβρισκε κερδισμένη περισσότερο τη Ρωσία παρά τη Κύπρο.
Όπως αναφέρει σε ανάλυσή του το αμερικανικό think tank Stratfor “η Ρωσία χρησιμοποιεί εδώ και χρόνια την Κύπρο ως την offshore της”. Από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης όταν η Δύση εμπόδιζε τη ροή του χρήματος η Κύπρος αναγνωρίζοντας την υποστήριξη των Σοβιετικών έναντι των Τούρκων, «άνοιξε» τα σύνορά της για τα “ρούβλια” που βέβαια γρήγορα έγιναν δολάρια και μετά ευρώ.
Το 1982, η Κύπρος ήταν μια από τις πρώτες χώρες που άνοιξε το τραπεζικό της σύστημα στη Σοβιετική Ένωση, καταργώντας τους φόρους για τα “σοβιετικά χρήματα” που μπήκαν στις κυπριακές τράπεζες.
Όταν η Σοβιετική Ένωση και το χρηματοπιστωτικό της σύστημα κατέρρευσε το 1991, η Κύπρος ήταν μια από τις χώρες που ήταν σε θέση να χειριστεί ρωσικά χρήματα. Έτσι, μέσα στο χάος που ακολούθησε τη κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η Κύπρος ήταν το ασφαλέστερο μέρος για να κρατήσει ρωσικό χρήμα, απ΄ όπου κι αν είχε κατατεθεί .Από το Κρεμλίνο, την κυβέρνηση, τις επιχειρήσεις ακόμη και από εγκληματίες.
Η πλειοψηφία των Ρώσων ακόμα προτιμούν να κρατούν τα χρήματά τους σε κυπριακές τράπεζες. Οι περισσότεροι Ρώσοι θεωρούν το εγχώριο τραπεζικό σύστημα ασταθές, ευάλωτο σε κάθε “κυβερνητικό καπρίτσιο”. Οι Ρώσοι επιχειρηματίες μπορούσαν πιο εύκολα να “κρύψουν” τα χρήματα σε κυπριακές τράπεζες από ό, τι μπορούσαν σε ρωσικές, στις οποίες το Κρεμλίνο μπορούσε αρκετά εύκολα να παρακολουθήσει τις λεπτομέρειες των λογαριασμών τους. Σύμφωνα με το Stratfor ακόμη και η επίσημη κυβέρνηση προτιμούσε να καταθέτει λεφτά στην Κύπρο!
Και γι΄ αυτό το λόγο όπως γράφει ο συντάκτης της ανάλυσης “όταν η Κύπρος άρχισε να αποσταθεροποιείται οικονομικά, η Ρωσία έδειξε πρόθυμη να την “ξεμπλέξει”, πρώτα το 2008 και μετά το 2011. Πιο πρόσφατα, η Κύπρος ανέμενε ένα δάνειο δισεκατομμυρίων ευρώ δ από τη Ρωσία, αλλά αυτή τη φορά η Μόσχα περιορίστηκε από έναν άλλο παίκτη: την Γερμανία”.
Σύμφωνα με την ανάλυση του αμερικανικού think tank “η Γερμανία ώθησε τους Ρώσους να κάνουν πίσω στην διαφαινόμενη συμφωνία με την Κύπρο. Κι αυτό γιατί όπως γράφει η Γερμανία παραμένει ο μεγαλύτερος καταναλωτής ενέργειας από τη Ρωσία. Αυτό που εμείς εδώ στην Ελλάδα ερμηνεύουμε ως αδυναμία της Γερμανίας έναντι των Ρώσων, οι αμερικανοί φαίνεται να το ερμηνεύουν “ανάποδα”.
Επίσης υποστηρίζουν ότι το γερμανικό σχέδιο “διάσωσης” της Κύπρου είναι σύμφωνο με την “τρέχουσα καμπάνια της Μόσχας κατά της διαφθοράς, η οποία περιλαμβάνει και επαναπατρισμό κεφαλαίων”. Πρόσφατα η Μόσχα απαγόρευσε στους αξιωματούχους της να έχουν τραπεζικούς λογαριαμσούς εκτός Ρωσίας. Επιπλέον στελέχη της Δούμας παραιτήθηκαν μετά από καταγγελίες για διαφθορά και άλλα ξεπούλησαν ακριβά περιουσιακά τους στοιχεία.
Η ρωσική κυβέρνηση δεν θέλει να εμφανιστεί ότι εμπλέκεται στην διάσωση “διεφθαρμένων κεφαλαίων”.
Αλλά τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά.
Γιατί υπάρχει και η ρωσική επιχειρηματική ελίτ που δικαιολογημένα αντιδρά στην ουσιαστική κατάσχεση των χρημάτων της, αν και όπως γράφουν οι Αμερικανοί συντάκτες της ανάλυσης “είχαν προειδοποιηθεί να μεταφέρουν τα χρήματά τους από τη Κύπρο”. Και αυτές οι αντιδράσεις μπορεί να προκαλέσουν σοβαρό πρόβλημα στον “γερμανο-ρωσικό” άξονα που όπως φαίνεται είχε διαμορφωθεί.
Η Μόσχα έχει μέχρι στιγμής ικανοποιήσει τις επιθυμίες του Βερολίνου να περιορίσει την υποστήριξή της προς την Κύπρο. Αλλά τώρα που θίγονται ρωσικά συμφέροντα, η Μόσχα μπορεί να αναγκαστεί να “σπάσει” τη γραμμή συνεννόησης με το Βερολίνο και να βρει μια ξεχωριστή λύση για την προστασία των ρωσικών κεφαλαίων και συμφερόντων.
Τα ρωσικά ΜΜΕ μεταδίδουν ότι υπήρξαν επαφές κατά διάρκεια του Σαββατοκύριακου μεταξύ του Βερολίνου και της Μόσχας, ενδεχομένως ακόμη και μεταξύ Πούτιν και Μέρκελ, αν και αυτές οι πληροφορίες παραμένουν ανεπιβεβαίωτς. Στις 7 Απριλίου έτσι κι αλλιώς υπάρχει προγραμματισμένη συνάντησή τους.
Προς το παρόν υπάρχουν οι φήμες που θέλουν την Gazprombank να επενδύει και να δανείζει χρήματα στην Κύπρο, ως μία λύση την οποία όμως οι Γερμανοί δεν φαίνεται -ούτε αυτή- να εγκρίνουν.
