του Στάμου Τσανούση
Προφανώς λίγοι έχουν καταλάβει τι ακριβώς έχει γίνει στην Κύπρο, και το κυριότερο ακόμα λιγότεροι έχουν καταλάβει τι πρόκειται να γίνει τις αμέσως επόμενες ημέρες.
Μπορούμε να ακούμε χαιρέκακα σχόλια ακόμα και από... Έλληνες σχετικά με το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου το οποίο πράγματι λειτουργούσε σαν πλυντήριο, αλλά πίσω από τα νούμερα κουρέματος, ή καλύτερα της κατάσχεσης των λογαριασμών που βρίσκονται στην Κύπρο, βρίσκονται άνθρωποι και κυρίως άνθρωποι οι οποίοι δεν είναι μεγαλοκαταθέτες, δεν είναι εισοδηματίες αλλά απλοί εργαζόμενοι σαν και αυτούς που τείνουν να γίνουν είδος εν ανεπάρκεια και στην Ελλάδα.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα λοιπόν και αυτό που πρέπει να μας νοιάζει είναι τι θα γίνει με τους ανθρώπους που τα χρήματα τα οποία είχαν, τα χρησιμοποιούσαν για να καλύψουν καθημερινές ανάγκες.
Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν για την ακρίβεια μια ανθρωπιστική κρίση καθώς με την δέσμευση των λογαριασμών δεν θα έχουν χρήματα για να καλύψουν βασικές ανάγκες.
Και δεν είναι το γεγονός μόνο ότι οι δικοί τους λογαριασμοί θα δεσμευτούν, αλλά κυρίως το γεγονός ότι θα δεσμευτούν λογαριασμοί επιχειρήσεων οι οποίοι κάλυπταν και τις λειτουργικές ανάγκες των εταιρειών, μεταξύ αυτών και της μισθοδοσίας του προσωπικού.
Άρα λοιπόν το κυριότερο πρόβλημα είναι ότι αυτή η κατάσταση που βιώνουν σήμερα στην Κύπρο κατέστρεψε την επιχειρηματική δραστηριότητα, καθώς οι εταιρείες δεν είναι σε θέση ούτε να πληρώσουν για να αγοράσουν, ούτε να πουλήσουν για να εισπράξουν, ούτε για να πληρώσουν τα έξοδα τους και το προσωπικό.
Το πρόβλημα αυτό δεν θα λυθεί, ούτε με το δάνειο από την ΕΚΤ καθώς αυτό θα πρέπει να εξυπηρετήσει τις αναλήψεις χρημάτων οι οποίες θα γίνουν από καταθέτες του εξωτερικού. Άρα ακόμα και το εξωφρενικό γεγονός , ότι η Κύπρος συμφώνησε να αντικαταστήσει τις καταθέσεις με δάνεια δεν μπορεί να καλύψει την ελάχιστη ρευστότητα που χρειάζεται η δομή της οικονομίας της Κύπρου για να λειτουργήσει.
Άρα λοιπόν, βασικές ανάγκες όπως τρόφιμα, φάρμακα, καύσιμα ακόμα και να υπάρχουν σε επάρκεια, δεν θα υπάρχουν τα χρήματα για να τα αγοράσουν οι καταναλωτές.
Αυτό όμως είναι και το επιχείρημα που ο κύριος Παπανδρέου, ως πρωθυπουργός, ο κύριος Παπαδήμας, ως πρωθυπουργός, ο κύριος Σαμαράς, ως πρωθυπουργός, ο κύριος Στουρνάρας, ως υπουργός οικονομικών, ο κύριος Βενιζέλος, ως συγκυβέρνηση, ο κύριος Κουβέλης, ως συγκυβέρνηση χρησιμοποίησαν προκειμένου να κερδίσουν τις εκλογές και να καταστρέψουν την Ελληνική οικονομία και τους Έλληνες. Ότι σε περίπτωση που η Ελλάδα έβγαινε από το ευρώ, θα πάθαινε όλα αυτά. Ότι δεν θα υπήρχαν χρήματα, δεν θα υπήρχαν φάρμακα, δεν θα υπήρχε πετρέλαιο.
Άρα ότι όλοι χρησιμοποιούν ως φόβητρο για την έξοδο μιας χώρας από το ευρώ το παθαίνει τώρα η Κύπρος, όντας εντός ευρώ.
Αυτό από μόνο του καταρρίπτει τον μύθο της ασφάλειας του ευρώ, καθώς όσο καλές προδιαγραφές να υπήρχαν, που δεν υπάρχουν, σημασία έχει η πρόθεση αυτών που παίρνουν αποφάσεις και δη των Γερμανών.
Η απόφαση, ή καλύτερα η διαταγή που εξέδωσαν οι Γερμανοί, είχε ως σκοπό ακριβώς να διαλύσει την οικονομία της Κύπρου. Και με το πλαστό επιχείρημα ότι η Ευρώπη θα παρέχει απρόσκοπτα ρευστότητα στην Κύπρο η Ευρώπη έρχεται να αγοράσει μισοτιμής την Κύπρο με ότι αυτή έχει στο έδαφος και στο υπέδαφος.
Αυτό δεν είναι τυχαίο όμως. Πίσω από τους γραφικούς οι οποίοι πίστευαν σε κάποια αρκούδα, ή σε ξανθά γένη και λοιπές τρίχες κατσαρές, αναπτύσσεται μια μεγάλη συμμαχία. Η συμμαχία Γερμανίας – Ρωσίας η οποία είναι η μοναδική που θα μπορούσε να αντισταθμίσει την οικονομία των Η.Π.Α. Ακριβώς λοιπόν με την απόφαση αυτή, η Γερμανία έρχεται να διορθώσει κατά το ήμισυ την βλάβη που προκάλεσε στην σύμμαχό της Ρωσία. Διότι η ρευστότητα που θα διατεθεί στην Κύπρο είναι απλά για να μπορέσουν να επιστραφούν τα κεφάλαια στους Ρώσους καταθέτες οι οποίοι κινδύνευαν και οι ίδιοι από το bank run που θα δημιουργήσει η διαταγή της Γερμανίας. Και για αυτό, η ρευστότητα που θα παράσχει η ΕΚΤ θα έρθει προοδευτικά , ταυτόχρονα σχεδόν με την άρση των περιοριστικών μέτρων για τις αναλήψεις και τις μεταφορές.
Με το πλαστό επιχείρημα της εξυγίανσης του τραπεζικού τομέα, υπάρχει και ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο, το οποίο δεν έχει τακτοποιηθεί και επηρεάζει άμεσα ην ρευστότητα και την λειτουργία του τραπεζικού κλάδου. Και αυτό βέβαια δεν είναι άλλο από τα δάνεια που έχουν δώσει οι κυπριακές τράπεζες είτε σε ιδιώτες ,ε την μορφή δανείων και πιστωτικών καρτών, είτε σε εταιρείες ως κεφάλαιο κίνησης. Με την αναμενόμενη πτώση του τζίρου και την υπολογιζόμενη ύφεση στο 20%, πόσα από τα δάνεια αυτά θα εξακολουθούν να είναι εξυπηρετούμενα και τι κεφάλαια θα χρειαστούν οι τράπεζες προκειμένου να αναχρηματοδοτήσουν τις ζημιές τους από τα επισφαλή δάνεια που θα δημιουργηθούν.
Από όλα αυτά πρέπει να κρατήσουμε κατά την άποψή μου τρία πράγματα.
Το πρώτο είναι ότι τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν οι υπέρμαχοι του ευρώ στην Ελλάδα για την παραμονή στο ευρώ είναι πλαστά, καθώς η Κύπρος είναι μέσα στην ζώνη του ευρώ και παθαίνει ακριβώς αυτά που μας λένε ότι θα γίνουν σε πιθανή έξοδο από το ευρώ.
Το δεύτερο είναι ότι για μια ακόμη φορά, η Ελλάδα έδωσε το παράδειγμα στην Κύπρο. Όπως οι Έλληνες πολιτικοί συμφώνησαν και συμμετείχαν στην καταστροφή της Ελλάδας με την εμμονή τους να παραμείνει η Ελλάδα στην Γερμανική Ένωση, έτσι και οι Κύπριοι πολιτικοί υπέγραψαν την καταστροφή της χώρας τους.
Το τρίτο είναι ότι πρέπει να αφήσουμε τις ηλιθιότητες που ισοπεδώνουν την εθνική συνείδηση και να καταλάβουμε ότι υπάρχει ένας αδελφός λαός ο οποίος καταστρέφεται και πρέπει να είμαστε αλληλέγγυοι.
Το κυριότερο όμως είναι ότι πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι επικίνδυνο και αδιέξοδο και κυρίως αυτοκαταστροφικό να επιμένουμε σε μια νομισματική ένωση η οποία καταστρέφει οποιαδήποτε οικονομία δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των Γερμανών.
Για αυτό λοιπόν δραχμή τώρα.
