Κάποια στιγμή πρέπει να γίνει συνείδηση, πως δεν μπορεί να συνεχίσει να ζει η κοινωνία υπό τον πλήρη έλεγχο, που της έχει υποβληθεί. Τράπεζες, ενέργεια, φάρμακα, όπλα, επικοινωνίες, τρόφιμα και άλλα αγαθά βρίσκονται ή τείνουν να βρεθούν στην κυριαρχία ...μικρού αριθμού πολυεθνικών, μικρού επίσης αριθμού ιδιοκτητών.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαι με το θέμα του νερού, όχι επειδή έχει λόγο να υποστηρίξω τις δημόσιες εταιρίες ύδατος -που ως δημόσιες, κάποτε πρέπει να εξυγιανθούν, για να μη πληρώνω εγώ τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών των υπαλλήλων τους, και πλείστα άλλα- αλλά επειδή θέλω τα αγαθά της φύσης, στα οποία δεν υπεισέρχεται ακόμη η ιδιωτική επιχειρηματικότητα, να παραμείνουν ελεύθερης χρήσης.
Δεν πρόκειται τόσο για το νερό που μεταφέρεται από δημόσια ή ιδιωτική εταιρεία, όπου εκεί φυσικά πρέπει υπάρχει κάποιο αντίτιμο, αυστηρώς καθοριζόμενο από το κράτος. Αλλά για πώληση ακόμη και του νερού των ποταμών, ως και… της βροχής! Εξωφρενικοί νόμοι ισχύουν, άλλο αν στην Ελλάδα της κρίσης είναι αδύνατο -τώρα- να εφαρμοσθούν. Όποιος όμως αναζητήσει τις οδηγίες της Ε.Ε., θα φρίξει.
Από την ιστοσελίδα right2water.eu συγκεντρώθηκαν 1.840.000 υπογραφές (δεν απαιτούνται άλλες), για να προβεί η Ε.Ε. σε υιοθέτηση νομοθεσίας η οποία θα εγγυάται το δικαίωμα στην πρόσβαση όλων στο πόσιμο νερό και θα αποκλείσει τη διαχείριση των υδάτινων πόρων βάση των κανόνων της ενιαίας αγοράς, όπως ζητούν οι υπογράφοντες, μεταξύ αυτών και πολίτες της Ελλάδας.
Με την πρωτοβουλία αυτή Ευρωπαίων πολιτών -με σύνθημα και τίτλο «Το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα»-, απαιτούν από την Ε.Ε.:
* Τα θεσμικά όργανα και τα κράτη-μέλη τής ΕΕ να είναι υποχρεωμένα να εξασφαλίζουν ύδρευση και αποχέτευση για όλους τους πολίτες.
* Η υδροδότηση και η διαχείριση των υδάτινων πόρων να αψηφούν τους «κανόνες τής εσωτερικής αγοράς» και να απαγορεύεται η απελευθέρωση της αγοράς των υπηρεσιών ύδρευσης.
* Η ΕΕ να εντείνει τις προσπάθειές της για να έχουν όλοι πρόσβαση σε ύδρευση και αποχέτευση.
Στην Ευρώπη, η πρόσβαση σε πόσιμο νερό σε επαρκή ποσότητα δεν είναι εγγυημένη σε όλες χώρες, όπως είναι η Ρουμανία και η Βουλγαρία. Ένα δεύτερο πρόβλημα είναι η τιμή διάθεσης, που είναι πρόβλημα για τα νοικοκυριά με τα πιο χαμηλά εισοδήματα σε διάφορες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξήγησε σε δηλώσεις του στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ζεράρ Παγιέν, πρόεδρος της Aquafed, μιας διεθνούς ένωσης εταιρειών διαχείρισης και διάθεσης υδάτινων πόρων, η οποία κατηγορεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ότι «υποκύπτει έναντι των λόμπι της Γερμανίας».
Η πρωτοβουλία «Το νερό είναι ανθρώπινο δικαίωμα» ξεπέρασε -όπως είπαμε πιο πάνω- το όριο υπογραφών που απαιτούνταν καθώς ανταποκρίθηκαν πολίτες από την Ελλάδα, την Αυστρία, το Βέλγιο, τη Φινλανδία, τη Γερμανία, την Ουγγαρία, την Ιταλία, την Ολλανδία, τη Σλοβακία, τη Σλοβενία και την Ισπανία. Η Επιτροπή διευκρίνισε ότι συγκεντρώνει επαρκή αριθμό έγκυρων υπογραφών στη Δανία, τη Γαλλία και την Κροατία. Η πρωτοβουλία απέτυχε στη Μεγάλη Βρετανία.
Το θέμα μπορεί να μη βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, αλλά δεν παύει να είναι σημαντικό, και αν δεν υπάρξει από τώρα κινητοποίηση, αύριο θα βρεθούμε προ εκπλήξεων. Όπως ανέφερα σε παλαιότερο σημείωμα, ούτε τα πόδια σου δεν θα μπορείς να πλύνεις σε νερά ποταμού, του οποίου η διαχείριση έχει παραχωρηθεί σε ιδιωτική εταιρία, όπως έγινε ήδη σε χώρα της Λατινικής Αμερικής.
Ο Μακεδών
