του Γιώργου Μητράκη
Αν και είναι πολύ ψηλός, κοντά στα δύο μέτρα, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος Θανάσης Σαβάκης μιλάει χαμηλόφωνα, χαμηλότονα και... σχετικά άχρωμα. Παρ’ όλα αυτά σε δηλώσεις που έκανε χθες για την κατάσταση στην πραγματική οικονομία της χώρας ήταν συγκλονιστικός. Χωρίς να αλλάξει το στιλ του, χωρίς να φωνάξει ή να πει πολλά. Μόνο όσα χρειάζονταν για να περιγράψει την κατάσταση.
«Από τις αρχές της εβδομάδας οι προμηθευτές στο εξωτερικό μας δεν δέχονται τις εγγυητικές ελληνικών τραπεζών, αλλά απαιτούν πληρωμή τοις μετρητοίς. Υπάρχει εταιρία στη Β. Ελλάδα που πλήρωσε σε προμηθευτή έξι εκατ. ευρώ μετρητά. Όσο για τους πελάτες, ζητούν εγγυητικές καλής εκτέλεσης των παραγγελιών. Ακόμη και από την Αφρική ρωτούν τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Ό,τι είναι να γίνει πρέπει να γίνει πολύ γρήγορα».
Τι άλλο να πει κανείς για να περιγράψει τις συνθήκες στην πραγματική οικονομία. Εκεί που γίνονται δουλειές. Εκεί που κάποιοι πουλούν και κάποιοι αγοράζουν. Εκεί που εκατομμύρια άνθρωποι προσέρχονται το πρωί για δουλειά, αλλά όταν φεύγουν έχουν άγχος αν η θέση τους θα βρίσκεται στο ίδιο σημείο και την επομένη ημέρα. Εκεί που οι δεσμεύσεις του Τσίπρα, οι θεωρίες του Βαρουφάκη, η τακτική του Ντράγκι και η στρατηγική του Βερολίνου είναι απλώς στιγμιότυπα στις ειδήσεις.
Στην Ελλάδα της κρίσης –και από την αρχή της κρίσης- συζητάμε για τα δημόσια οικονομικά. Το δημόσιο χρέος που είναι γιγάντιο, τις δημόσιες επενδύσεις που περιορίζονται λόγω ελλείψεως κονδυλίων, τους δημοσίους υπαλλήλους που ήταν πολλοί, αλλά εσχάτως τους βγάζουμε μάλλον λιγότερους απ’ όσους χρειαζόμαστε.
Στο πρώτο δεκαήμερο της νέας κυβέρνησης, οι συναντήσεις του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών στο εξωτερικό είναι συνεχείς, προβάλλονται με το σασπένς ενός θρίλερ και ολοκληρώνονται με την μετέωρη προσδοκία «κάτι θα γίνει». Την ίδια στιγμή κάποιοι ανάμεσά μας κατεβαίνουν στις πλατείες ή μιλάνε στις κάμερες για να συμπαρασταθούν στις προσπάθειες που κάνει η κυβέρνηση για να διαπραγματευτεί. Πρόκειται για «εικονική πραγματικότητα» απόλυτα ταιριαστή σε μία χώρα «faux bijous».
Με τις δηλώσεις του ο πρόεδρος του ΣΒΒΕ μας προσγείωσε στην πραγματικότητα μέσα από δύο κανάλια, που δεν χωρούν καμία αμφισβήτηση. Πρώτον, οι άνθρωποι που κινούν την πραγματική οικονομία δεν αντιλαμβάνονται κανέναν λόγο για να είναι αισιόδοξοι, όπως πεισματικά επιμένουν οι άκαπνοι πολιτικοί και τα φερέφωνά τους. Αντίθετα, βιώνουν στο πετσί τους μέρα τη μέρα τη διόγκωση και την εμβάθυνση του προβλήματος της ρευστότητας και της οικονομικής αναξιοπιστίας της χώρας.
Δεύτερον, οι ξένοι της πραγματικής οικονομίας –από την Ανατολή μέχρι τη Δύση και από τον Βορρά μέχρι το Νότο- δεν ανησυχούν απλώς για την Ελλάδα. Βλέπουν το πρόβλημα με κρύο αίμα και παίρνουν τα μέτρα τους. Διότι εκείνοι κάνουν δουλειά, όχι… πολιτική. Δεν έχουν λόγο να ρισκάρουν ζημίες, ούτε ενδιαφέρονται για έναν θάνατο, που θα καταγραφεί ως ηρωισμός.
