Διαβάστε πώς το ζευγάρι περιγράφει την σχέση του
H δασκάλα που καταδικάστηκε για βiασμό ανηλικού το 1997, Mary Kay Letourneau, και το θύμα της, Vili Fualaau που σήμερα είναι ....31 χρονών, είναι παντρεμένοι εδώ και δέκα χρόνια. Για την «αρρωστημένη» σχέση τους μιλούν για πρώτη φορά σε κοινή τους συνέντευξη στο ABC news.
Ο Fualaau μίλησε για την κατάθλιψη που πέρασε στα εφηβικά του χρόνια και χαρακτήρισε τον γάμο με τη γυναίκα που τον βiασε ως ένα γεγονός που του προσέφερε «ανακούφιση». Η 53χρονη Letourneau, ζητά να επιστρέψει στην θέση της για να συνεχίσει να εργάζεται ως δασκάλα και να αφαιρεθεί τ΄όνομά της από το μητρώο με όσους έχουν κάνει σeξουαλικά εγκλήματα.
Οι δυο τους παντρεύτηκαν το 2005, και 10 χρόνια μετά, η πρώην δασκάλα υποστηρίζει ότι ο βiασμός του πρώην μαθητή της και νυν συζύγού της, ήταν αποτέλεσμα της σχέσης τους και ότι η ιστορία τους διαστρεβλώθηκε από τα Μέσα Ενημέρωσης.
Όλα ξεκίνησαν το 1997, όταν η 34χρονη τότε Letourneau έπιασε δουλειά σε ένα σχολείο στο Seattle. Ο 12χρονος Fualaau ήταν μαθητής της και υπέστη σeξουαλική κακοποίηση από τη δασκάλα του. Η LeTourneau, παντρεμένη και μητέρα τεσσάρων παιδιών κάθισε στο εδώλιο του δικαστηρίου το 1997 και καταδικάστηκε. Ήταν ήδη έγκυος στο παιδί του μαθητή της. Η δασκάλα γέννησε ένα κοριτσάκι, την Audrey, και τον επόμενο χρόνο αποφυλακίστηκε με εγγύηση και με τον όρο ότι δεν θα είχε καμία επαφή με τον μαθητή της. Μία συμφωνία που δεν τήρησε με αποτέλεσμα να καταδικαστεί σε επτά χρόνια φυλάκισης. Μέσα στη φυλακή ήταν έγκυος στο δεύτερο παιδί του Fualaau και γέννησε ακόμα ένα κοριτσάκι, την Georgia.
Στην συνέντευξή του, ο Fualaau μίλησε για την κατάθλιψη που πέρασε ως έφηβος και δήλωσε έκπληκτος για το πώς κατάφερε να ξεφύγει από αυτή την τόσο «σκοτεινή περίοδο στη ζωή του». Περιέγραψε τον γάμο του ως «ανακούφιση» αλλά σε καμία περίπτωση δεν παροτρύνει τα νέα παιδιά να κάνουν σχέση με κάποιον μεγαλύτερο ή να παντρευτούν (άτομα μεγαλύτερης ηλικίας). Αποτρέπει τις κόρες του να κάνουν δεσμούς με αγόρια γιατί, όπως λέει: «Μία σχέση πρέπει να οδηγεί κάπου που να θέλεις. Και δεν το θέλουν πραγματικά. Ίσως χρόνια αργότερα»
